De onderhavige uitspraak over de Wet maatschappelijke ondersteuning heeft verstrekkende gevolgen—niet alleen voor de manier waarop gemeenten in het sociaal domein indiceren, maar ook voor de manier waarop zij inkopen.
In het kader van de Wmo ontwikkelde een gemeente beleid waarbij inwoners niet langer een aantal uren huishoudelijke ondersteuning kregen, maar alleen een resultaat: in casu 'een schoon huis'. Vervolgens maakt de zorgaanbieder een leveringsplan. De rechtbank keurde deze werkwijze goed, maar de Centrale Raad van Beroep is het daar niet mee eens.