In Nederland heeft van 1811 tot 1838 de vrederechter bestaan: een alleensprekende rechter wiens taak het was te proberen om tot een schikking te komen tussen partijen. De kantonrechter kan daarvan als opvolger worden gezien. In dit onderzoek worden de verschillen en overeenkomsten tussen de vrederechter en de kantonrechter in kaart gebracht. Ook wordt bekeken hoe de vrederechter in Frankrijk functioneerde en in België nog altijd functioneert—en hoe een dergelijk instituut in Nederland vorm zou kunnen krijgen. De onderzoekers zien meerwaarde in een Nederlandse 'nabijheidsrechter', vooral voor de groep rechtszoekenden die nu onvoldoende toegang heeft tot het recht.