Bij een beoordeling van het functioneren is de toets van de ambtenarenrechter beperkt tot de vraag of die beoordeling op voldoende gronden berust. Bij wie ligt dan de bewijslast: bij de overheidswerkgever of de medewerker? En moet elk bewijs onomstotelijk vast staan? Hoe kijkt de civiele arbeidsrechter daarnaar?