Immuniteit vormt een uitzondering op (en begrenzing van) de territorial rechtsmacht van Staten. Een Staat mag in beginsel geen rechtsprekende of handhavende rechtsmacht uitoefenen ten opzichte van vreemde Staten en international organisaties binnen zijn grondgebied. De immuniteit van jurisdictie brengt mee dat de overheidsrechter niet bevoegd is om kennis te nemen van geschillen tegen vreemde Staten en internationale organisaties. In Nederland is deze regel terug te vinden in artikel 13a Wet algemene bepalingen, in de vorm van een verwijzing naar de uitzonderingen op de rechtsmacht van de rechter 'in het volkenrecht erkend'.