De les die uit deze uitspraak volgt is, dat een arts in beginsel mag vertrouwen op de bevindingen en het beleid van een collega-arts. Van een opvolgend arts wordt als goed hulpverlener echter wel verwacht dat hij invulling geeft aan zijn eigen verantwoordelijkheid en de bevindingen en het beleid van een collega op gezette tijden evalueert en zo nodig bijstelt. Vertrouwen is goed, maar blind vertrouwen kan verkeerd uitpakken.