Beroep op rechtsvermoeden arbeidsomvang flexwerkers ook bij uitval door ziekte

Beroep op rechtsvermoeden arbeidsomvang flexwerkers ook bij uitval door ziekte

De rechtspositie van flexwerkers die werkzaam zijn op basis van een oproepovereenkomst waarin geen vaste arbeidsomvang is vastgelegd, wordt versterkt door het rechtsvermoeden van arbeidsomvang. De werknemer stelt daarmee dat de bedongen arbeid wordt vermoed een urenomvang te hebben die gebaseerd is op het gemiddelde in een bepaalde referteperiode. Een werknemer die ziek is geweest, verwijst evenwel naar een referteperiode die niet representatief is. De rechter sluit daarom voor het vaststellen van de arbeidsomvang aan bij de referteperiode zoals bepaald in de van toepassing zijnde cao.