Sommige rechters leggen juridische vraagstukken voor aan de verdediging, duiden op inconsistenties in het dossier en hinten soms op een tussentijdse mening. Het voordeel van een actieve en mondige rechter is dat je als verdediging weet waar de rechter mogelijke zwakke punten ziet in het dossier, zodat daar actief aandacht aan kan worden besteed. Maar waar ligt de grens? Wanneer wordt zo'n actieve rechtbank vooringenomen en is een wraking gerechtvaardigd?
In deze uitspraak komt dit vraagstuk aan de orde. In de zaak is een tweetal rechters gewraakt. De redenen daarvoor zijn dat de verdachte het gevoel kreeg dat het dossier op een gebrekkige, onjuiste en selectieve manier aan hem is voorgehouden. Verder zou de verdachte het vuur aan de schenen zijn gelegd, waarbij het gevoel is ontstaan dat de rechters niet luisterden naar de gegeven antwoorden.