De vraag die in deze zaak centraal stond is of een WHOA-akkoord ondanks de ongelijke behandeling van de concurrente crediteuren toch voor homologatie in aanmerking zou komen. Dit zou het geval kunnen zijn als voor die ongelijke behandeling een redelijke grond bestaat en de groep concurrente schuldeisers die is gebonden aan het akkoord daardoor niet in haar belangen wordt geschaad.