Verkopersdwaling als gevolg van schending mededelingsplicht gemeente?

Bij dwaling is er sprake van een onjuiste voorstelling van zaken. Deze situatie doet zich meestal voor bij koopovereenkomsten. De onjuiste voorstelling moet zo essentieel zijn, dat zonder deze onjuiste voorstelling de overeenkomst niet was gesloten. Indien er een overeenkomst tot stand is gekomen onder invloed van dwaling en die bij een juiste voorstelling van zaken niet zou zijn gesloten dan heeft in eerste instantie de koper de mogelijkheid om de overeenkomst te vernietigen, oftewel ongeldig te maken. Een dwaling kan echter ook voor rekening van de dwalende behoren te blijven. Daarvan is sprake als bijvoorbeeld de dwalende partij een onderzoeksplicht heeft maar die niet is nagekomen. Daarnaast bestaat er ook verkopersdwaling. Er zijn twee situaties denkbaar waarin dit voor kan komen. Ten eerste de dwaling waarbij de verkoper dwaalt omtrent de waarde van het verkochte en ten tweede de dwaling waarbij de verkoper dwaalt inzake de eigenschappen van de zaak of de concrete omstandigheden.

De casus
De verkoper (eiser) was eigenaar van een aantal percelen bouwgrond. Daarop wilde hij een prostitutiebedrijf gaan bouwen en exploiteren. De gemeente gaf daarvoor geen toestemming waarop hij besloot de percelen te gaan verkopen. Op de percelen rustte destijds een agrarische bestemming. Een aantal jaren later beroept de verkoper zich op verkopersdwaling, omdat de gemeente de grond aan het herbestemmen was voor bedrijfsterrein en daar ook al voorafgaand aan de verkoop mee bezig was. De verkoper is van mening dat de gemeente hem onjuist en onvolledig heeft ingelicht. Hij stelt dat hij de percelen toen niet of tegen een hogere prijs zou hebben verkocht, als hij van de plannen van de gemeente op de hoogte was geweest. De vraag die in deze zaak centraal staat is of de gemeente een plicht had om meer mededelingen te doen dan zij heeft gedaan, dan wel of zij onjuiste mededelingen heeft gedaan, waarop eiser is afgegaan.
De rechtbank zegt dat bij de beoordeling voorop staat dat eiser in dit geval als verkoper van het perceel grond optrad en dat dwaling aan de kant van de verkoper in het algemeen voor rekening van de verkoper komt, tenzij de koper een mededelingsplicht schond of de verkoper op een onjuiste mededeling van de koper (de gemeente) afging. De rechtbank komt tot de conclusie dat een koper niet verplicht is aan de verkoper stukken te overhandigen die in verband staan met de plannen die de koper heeft met het perceel grond die hij voornemens is te kopen. Voor de gemeente ligt dat als belangstellende koper in beginsel niet anders. Daarnaast kan het niet verstrekken van informatie na het tot stand komen van een overeenkomst niet alsnog een beroep op dwaling rechtvaardigen. De koopovereenkomst is dus geldig en er is geen succesvol beroep op verkopersdwaling mogelijk door de verkoper.