Betrokkene, 57 jaar oud, was als leerkracht in dienst van een organisatie voor primair onderwijs sinds 1977. De school vond dat zij niet meer voldeed aan de moderne competenties zodat er ‘Coaching on the job’ plaats moest vinden. Deze coaching heeft niet het gewenste resultaat opgeleverd omdat van de 4 competenties 2 competenties niet voldoende zijn. Kort voor de vakantie heeft het beoordelingsgesprek plaatsgevonden. Daarop is de leerkracht vrijgesteld van werkzaamheden. Dat is gevolgd is door een definitief schorsingsbesluiten en een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst, omdat de school geen mogelijkheden zag in een vruchtbare samenwerking.
Verweer
De leerkracht stelde dat zij tweederde van de voor de externe coaching gestelde doelen had behaald en dat haar geen verbetertraject is aangeboden.
Kantonrechter
De kantonrechter oordeelde dat de leerkracht tot een aantal jaren geleden in ieder geval goed heeft gefunctioneerd:
‘Indien gedurende het dienstverband de eisen voor het naar behoren vervullen van de functie worden aangescherpt (hetgeen hier aan de orde is), dienen zowel de werknemer als de werkgever zich ervoor in te spannen dat aan deze eisen voldaan wordt’.
Vergaande verplichting
Omdat de leerkracht ‘uitermate haar best heeft gedaan om aan de veranderde eisen alsnog tegemoet te komen’, rustte, gelet op de lengte van het dienstverband, naar het oordeel van de kantonrechter op de school ‘een vergaande verplichting [verweerster] de kans te geven alsnog aan de eisen te voldoen’.
De kantonrechter achtte het ‘niet onverantwoord een leerkracht te handhaven die niet aan alle competenties volledig voldoet’, omdat als sanctie hierop was bepaald het niet toekennen van een trede in plaats van ontslag. Ook had de school niet gesteld dat de leerkracht de andere doelen niet zou kunnen halen of dat daarvoor een onevenredig lang traject voor nodig zou zijn. Daarbij had de school niet onderbouwd dat de leerlingen ook daadwerkelijk tekort gekomen zijn. Ook had de school onvoldoende duidelijk gewaarschuwd dat het dienstverband zou eindigen als de beoogde doelen niet zouden worden gehaald.
Schorsing
Tenslotte stelde de kantonrechter vraagtekens bij het schorsingsbesluit. Een dringende noodzaak is niet gebleken:
‘KSU laadt aldus de verdenking op zich dat zij een voorschot heeft willen nemen op de beslissing van de kantonrechter’, aldus de kantonrechter. Het verzoek werd afgewezen.
Conclusie
Het komt regelmatig voor dat een onderwijsinstelling met een beroep op gewijzigde competenties oudere docenten na een slechte beoordeling al snel schorst en ontslag geeft. Uit deze uitspraak blijkt dat het tot voor kort goed functioneren en een lang dienstverband een spaak in het wiel kan steken, omdat de school onder die omstandigheden een verplichting heeft om de leerkracht voldoende kans te geven om alsnog aan de competenties te voldoen. Ook moet de school duidelijk zijn in de consequenties en aantonen dat het niet voldoen aan de nieuwe competenties tot onaanvaardbare gevolgen leidt.
Voor vragen over dit onderwerp kunt u contact opnemen met een van onze advocaten.