Beschermde geografische aanduiding

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De beschermde geografische aanduiding (afgekort: BGA) is een reeks Europese verordeningen die streekproducten een bescherming bieden tegen namaak.

De eerste verordening is vastgesteld in 1992.[1] Sindsdien kent de Europese Unie drie beschermingscategorieën voor streekproducten, namelijk:

De Verordening is opgevolgd door Verordening (EG) nr. 510/2006[2] en daarna Verordening (EU) nr. 1151/2012.[3] Deze bracht de voorschriften voor het registreren van producten als BOB, BGA en GTS bijeen in één enkele verordening.

Onder de naam eAmbrosia[4] wordt een register bijgehouden van streekproducten, zowel “beschermde geografische aanduiding als beschermde oorsprongsbenaming, in drie registers: wijnen, landbouwproducten en levensmiddelen, en gedistilleerde dranken. Op de lijst staan zo'n 600 streekproducten zoals balsamicoazijn uit Modena, Elzasser zuurkool, Kroatische olijfolie en gorgonzola uit het noorden van Italië.

Logo’s van de EU

Voor elk beschermd product gelden meer of minder strenge regels: een vast procedé en een afgebakend gebied waar wordt geproduceerd. De producten worden in principe alleen binnen de EU beschermd tegen namaak, namaak uit niet-EU-landen is dus niet beschermd. Wereldwijde bescherming ligt moeilijk binnen de Wereldhandelsorganisatie.

België[bewerken | brontekst bewerken]

Beschermde geografische aanduiding voor mattentaart

In België hebben twaalf producten specifiek dit label verkregen, naast ruim 20 andere streekproducten die voorkomen op de Lijst van geografische aanduidingen (België):

Belgisch witblauw vlees, Miel wallon, Escavèche de Chimay, Boulette de Beaumont werden in 2017 aangevraagd.

Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland zijn vijf producten geregistreerd als Beschermde geografische aanduiding (BGA):

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]