Update slapend dienstverband / compensatie transitievergoeding UWV
Wat zeggen rechters en hoe zit het vanaf 1 april 2020?
Veel is al gezegd over het slapend dienstverband van langdurig zieke werknemers. Werkgevers willen of kunnen het dienstverband soms niet beëindigen, omdat ze dan een (hoge) transitievergoeding moeten betalen. Werknemers willen niet zelf ontslag nemen, omdat ze dan diezelfde (hoge) transitievergoeding mislopen. Sinds onze laatste update (juni 2018) is de Regeling Compensatie Transitievergoeding in de Staatscourant gepubliceerd en hebben rechters zich -zeer verschillend- uitgelaten over het slapend dienstverband. In deze blog een overzicht.
Wet Compensatie Transitievergoeding
Vanaf 1 april 2020 kunnen werkgevers officieel bij het UWV het geld terugvragen, dat zij als transitievergoeding hebben betaald aan werknemers die zijn ontslagen wegens langdurige arbeidsongeschiktheid. Dit kan een werkgever doen na 104 weken ziekte. Deze compensatie geldt voor ontslagen met terugwerkende kracht tot 1 juli 2015. Met deze wet wordt de drempel weggenomen om slapende dienstverbanden te beëindigen. Dat is althans de bedoeling.
Tegenstrijdige rechters
De rechtspraak laat sinds eind 2018 een wisselend beeld zien op het gebied van het slapend dienstverband. Voor eind 2018 was de lijn helder. Een werkgever kon niet verplicht worden een langdurige arbeidsongeschikte werknemer te ontslaan, zodat deze aanspraak zou krijgen op de transitievergoeding.
Sinds de Wet Compensatie Transitievergoeding is de rechtspraak wisselend. Zo oordeelde de kantonrechter van Enschede op 11 april 2019 nog dat het slapend houden van een dienstverband niet getuigt van slecht werkgeverschap. De invoering van de Wet compensatie transitievergoeding maakt dat niet anders. Die wet legt geen verplichting op de werkgever om een slapend dienstverband te beëindigen. Een werkgever moet zeer aanzienlijke bedragen aan uitgekeerde transitievergoedingen voorschieten en dat kan niet worden verplicht. De werknemer in kwestie was sinds 1996 in dienst als taxichauffeur en langer dan twee jaar ziek. De verzochte transitievergoeding van € 41.225,99 werd afgewezen.
De kantonrechter van Den Haag oordeelde, slechts twee weken eerder, compleet anders op 28 maart 2019. Die vond het niet opzeggen van een slapend dienstverband van een terminaal zieke werknemer juist wél in strijd met goed werkgeverschap. Deze kantonrechter verwees ook naar de Wet Compensatie Transitievergoeding. Het feit dat deze wet het uitgangspunt had om slapende dienstverbanden tegen te gaan, was de reden dat de transitievergoeding werd toegewezen. Het bedrag dat deze werkgever moest voorschieten was hoog, namelijk € 150.000,-.
Tot slot
Het moet gezegd worden dat meer rechters de lijn van Enschede volgen dan die van Den Haag. Toch blijft het een ingewikkelde kwestie, waarbij het soms om behoorlijke bedragen gaat. Het is in ieder geval aan te raden om als werkgever de dossiers goed op orde te hebben. Bewaar de arbeidsovereenkomst, de VSO, de loonstroken en de gegevens van de bedrijfsarts van de ontslagen, zieke werknemer. Dit is allemaal nodig om vanaf april 2020 de aanvraag te kunnen doen. Vragen of hulp nodig? Neem dan gerust contact op met Clarissa Kuiperi-Botter, Chantal de Blaeij of één van onze andere specialisten.
Bronnen:
Rechtbank Overijssel d.d. 11 april 2019, ECLI:NL:RBOVE:2019:1471
Rechtbank Den Haag d.d. 28 maart 2019, ECLI:NL:RBDHA:2019:3109
https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/02/26/regeling-compensatie-transitievergoeding-gepubliceerd
Lees hier onze update van juni 2018: https://www.dekoningvergouwen.nl/blog/update-transitievergoeding-bij-langdurige-arbeidsongeschiktheid