Grenzen aan de betalingsregeling
Wanneer het loonbeslag onvoldoende oplevert wordt door de deurwaarder nog wel eens geprobeerd om een aanvullende betalingsregeling te treffen. Het individuele budgetplaatje kan ruimte bieden voor zo’n extra regeling, maar vaak is dat niet het geval. Een te krap budget leidt tot nieuwe schulden en als hulpverlener dien je hier bedacht op te zijn. Dit geldt overigens ook voor de deurwaarder, zo oordeelt de tuchtrechter in een tweetal uitspraken, die bij het treffen van een betalingsregeling ook de belangen van de debiteur moet meewegen. Naast een ontoereikend budget, ligt er nog een ander risico op de loer, wanneer niet met alle schuldeisers een regeling wordt getroffen. Benadeling van schuldeisers kan namelijk tot afwijzing van dwangakkoord en wsnp leiden.
Omzeiling beslagvrije voet
De eerste situatie waarover de Kamer voor gerechtsdeurwaarders moest oordelen betreft een loonbeslag waarvan de beslagvrije voet hoger was dan het inkomen waardoor er geen beslagafdracht kon plaatsvinden.
Na
herhaaldelijk verzoek door de deurwaarder heeft de debiteur telefonisch
contact opgenomen. Er is een betaalafspraak gemaakt van € 50,00 per
week. De betalingen worden via de werkgever op het loon ingehouden.
De
debiteur heeft onder meer vanwege het uitoefenen van druk een klacht
ingediend bij de kamer voor gerechtsdeurwaarders. De kamer oordeelt als volgt:
Beoordeling
“De hiervoor beschreven gebeurtenis
lijkt een bewuste omzeiling van de beslagvrije voet. Er vallen immers
per 7 juli 2016 geen gelden meer onder het beslag in verband met de
herberekening van de beslagvrije voet. Op basis van de (hoogte van de)
thans geldende beslagvrije voet wist, dan wel behoorde de
gerechtsdeurwaarder te weten dat de debiteur betalingsregeling, die via
de werkgever liep, eigenlijk helemaal niet kon nakomen; deze betrof €
50,00 per week en dat komt maandelijks neer op meer dan € 200,00. Hoewel
de hoogte van de beslagvrije voet een betalingsafspraak met de debiteur
niet per definitie uitsluit, is het de verantwoordelijkheid van
gerechtsdeurwaarder de belangen van de debiteur mee te wegen in de
totstandkoming van een betalingsafspraak. En hoewel de debiteur ook een
eigen verantwoordelijkheid draagt, had de gerechtsdeurwaarder in elk
geval de consequenties van de afspraak met haar moeten bespreken.
Onvoldoende is gebleken dat dat hier is gebeurd. De kamer is van oordeel
dat de gerechtsdeurwaarder zich op dit punt schuldig heeft gemaakt aan
zeer onzorgvuldig gedrag dat tuchtrechtelijk bestraft dient te worden.”
Vervolgens wordt als maatregel een berisping opgelegd.
Afdwingen betalingsregeling
In de tweede situatie waarover de Kamer voor gerechtsdeurwaarders moest oordelen heeft deurwaarder per brief aan de debiteur meegedeeld dat hij genoodzaakt is om verdere executiemaatregelen te nemen indien betrokkene nalaat om ten minste een bedrag van € 50,- per maand te betalen, nu de beslagvrije voet hoger blijkt dan de maandelijkse uitkering.
De debiteur heeft vanwege het afdwingen van de betalingsregeling een klacht ingediend bij de kamer voor gerechtsdeurwaarders. De kamer oordeelt als volgt:
Beoordeling
“Naar
het oordeel van de kamer heeft de gerechtsdeurwaarder oneigenlijke druk
op klaagster uitgeoefend door aan haar de brief van 11 november 2016 te
versturen waarin wordt gedreigd met executiemaatregelen in de vorm van
beslag op en het verkopen van haar inboedel, of haar auto indien zij
niet voldoet aan een betalingsregeling van € 50,- per maand. Door aan
klaagster, onder dreiging van beslag dat waarschijnlijk niets oplevert,
een betalingsregeling aan te biedenwaardoor het inkomen van klaagster,
zoals de deurwaarder op dat moment wist of in ieder geval had kunnen
weten onder de beslagvrije voet kwam te liggen, maakt de
gerechtsdeurwaarder misbruik van recht. Dit leidt ertoe dat de klacht
terecht is voorgesteld. Op grond van het bovenstaande acht de kamer
termen aanwezig de gerechtsdeurwaarder na te melden maatregel op te
leggen.”
Ook bij deze klacht legt de kamer als maatregel een berisping op.
Benadeling schuldeisers
Naast nieuwe schulden wanneer het budget niet toereikend is, ligt er nog een ander risico op de loer wanneer niet met alle schuldeisers een regeling wordt getroffen. Dit overkwam een debiteur wiens verzoek om een dwangakkoord in hoger beroep werd afgewezen omdat de bewindvoerder naast het loonbeslag, met een aantal schuldeisers (waarschijnlijk degenen die de meeste druk uitoefenen) een betalingsregeling had getroffen. Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden overweegt hierover:
"Tot slot is op de zitting gebleken dat op initiatief van de beschermingsbewindvoerder sinds drie à vier maanden aan enkele schuldeisers bedragen van € 5 à € 7,50 (in totaal circa € 50 per maand) worden betaald. Deze betalingen zijn volgens de beschermingsbewindvoerder erop gericht beslaglegging op de (in)boedel van [appellanten] te voorkomen. De beschermingsbewindvoerder heeft op vragen van het hof verklaard dat de overige schuldeisers niet op de hoogte zijn gebracht van deze betalingen en daar dus ook niet mee hebben ingestemd. Door deze selectieve betalingen hebben [appellanten] het gros van hun schuldeisers - waaronder [geïntimeerde 1] en PB TankCollect - benadeeld."
Toon je goede wil door extra af te lossen, wordt dit als benadeling van schuldeisers bestempeld en afgestraft. Het is met name van belang om in de aanloop van een schuldregeling hier alert op te zijn.
Voorbeeldbrief
Mocht je te maken krijgen met het uitoefenen van druk voor het treffen van een betalingsregeling, terwijl er al loonbeslag is gelegd, maak dan gebruik van de voorbeeldbrief die je op SchuldInfo kunt downloaden.
Meer informatie
- Kamer voor gerechtsdeurwaarders 29 mei 2018, ECLI:NL:TGDKG:2018:242
- Kamer voor gerechtsdeurwaarders 19 juni 2018, ECLI:NL:TGDKG:2018:191
- Hof Arnhem-Leeuwarden 4 juli 2019, ECLI:NL:GHARL:2019:6289
- Voorbeeldbrief: Naast loonbeslag aanvullende betalingsregeling afdwingen
« Nieuwsoverzicht