Werknemer die niet terugkeert van vakantie wordt terecht op staande voet ontslagen
Sinds 2008 was een 41-jarige werknemer als productiemedewerker in dienst en vanaf 10 mei 2017 werd hij arbeidsongeschikt door knieklachten.
De werknemer had vakantieverlof aangevraagd voor de periode van 6 tot en met 30 augustus 2018. Hij kreeg slechts verlof tot en met 19 augustus. Toch kwam de werknemer op 20 augustus niet opdagen, en bleek dat hij ook thuis niet aanwezig was. De werknemer werd vervolgens verzocht om zo snel mogelijk huiswaarts te keren. De werknemer reageerde per e-mail daarop dat hij op vakantie ziek zou zijn geworden door voedselvergiftiging en dat hij daardoor 20 dagen niet mocht reizen. De werkgever verzocht de werknemer een doktersverklaring te overhandigen. De werknemer stuurde vervolgens een doktersverklaring, en een foto van een ticket van een vlucht naar Nederland (waarschijnlijk met het idee om hiermee aan te tonen dat hij wel voornemens was om voor 20 augustus naar Nederland terug te reizen).
De werkgever vertrouwde het niet, en legde doktersverklaring voor aan de Arboarts. Deze gaf aan dat de in de doktersverklaring aangegeven verwachte duur van de klachten in geen enkele verhouding stond tot de gestelde diagnose. Daarnaast bleek dat met de foto van het ticket was geknoeid: er was een verkeerd vluchtnummer vermeld, de vlucht zou plaatsvinden op woensdag 18 augustus 2018 maar dat bleek een zaterdag te zijn, de vluchttijden waren onjuist en er waren geen verbanden te leggen met wel bestaande vluchtnummers, tijden of vliegmaatschappijen – deze vlucht bestond dus helemaal niet. De werknemer werd vervolgens op 27 augustus per brief op staande voet ontslagen.
De zaak wordt uiteindelijk aan het hof voorgelegd, en het hof besliste dat het ontslag op staande voet terecht was gegeven. Redenen daarvoor waren dat de werknemer te laat terugkeerde van vakantie, dat de werknemer onjuiste informatie verstrekte door een foto van een gefabriceerd e-ticket op te sturen en dat de doktersverklaring geen goede verklaring gaf voor de afwezigheid van de werknemer. De werknemer ontvangt door zijn handelen ook geen transitievergoeding (á € 7.086,13 bruto).
Het handelen van de werknemer heeft dus grote gevolgen voor hem gehad. Terwijl hij arbeidsongeschikt is, is hij op straat komen te staan, kon hij geen aanspraak op een uitkering maken en ontving hij geen transitievergoeding.
