Bijdrage van ⚖️ Christiaan Alberdingk Thijm

Van de telefoon van Peter R. de Vries Het hof besloot mondeling uitspraak te doen. Dat was een veeg teken. De geheimzinnigheid waarmee de uitspraak van de Amsterdamse voorzieningenrechter was omgeven, zou publiekelijk teniet worden gedaan. Dat kon alleen maar betekenen dat het hof het vonnis ging vernietigen. En zo geschiedde. Ten overstaan van de verzamelde pers maakte Vrouwe Justitia een einde aan het, volgens de advocaat van het AD, muilkorven van de pers. De krant mocht verslag doen van een vertrouwelijk gesprek tussen Khalid Kasem, Peter R. de Vries en zijn zoon Royce. Zie je wel: de rechtstaat functioneert nog. De vrijheid van meningsuiting was gered en de opluchting was groot. Er was terecht kritiek op de omvang van het door de voorzieningenrechter opgelegde verbod. “Het publicatieverbod van de rechtbank ging heel ver. Dat is nu van tafel en dat is niet alleen voor het AD belangrijk, maar voor de hele journalistiek”, zei AD-hoofdredacteur Rennie Rijpma. In de euforie van de vernietiging van het vonnis lijkt de inhoud van het arrest van het hof te zijn genegeerd. Bij bestudering daarvan valt er het nodige op af te dingen. Wat blijft er na deze uitspraak nog over van het verschoningsrecht van advocaten? Het was vanwege de bescherming van het verschoningsrecht dat de Orde van Advocaten was tussengekomen in de procedure. Dat die in het geding was, stond niet ter discussie. Het AD had de hand weten te leggen op een opgenomen gesprek tussen geheimhouders. Er zijn verschillende omstandigheden die de opname extra pregnant maken. Khalid Kasem wist niet dat Peter R. de Vries het gesprek opnam. De opname is bovendien gestolen door een anonymus, die zich ‘De Drie Musketiers’ noemt. De aard van de opname is verder ook zeer vertrouwelijk. In het gesprek spreekt De Vries senior Kasem namelijk aan over lopende zaken. Volgens het hof moet het verschoningsrecht wijken voor de vrijheid van meningsuiting. Doorslaggevend daarvoor is dat de voorgenomen publicatie een bijdrage wil leveren aan het publieke debat. Die bijdrage zou eruit bestaan, zo volgt uit het arrest, dat het artikel nieuw licht zou werpen op de verdenking dat Kasem als advocaat informatie uit een strafdossier zou hebben gelekt. In het geval sprake is van een publicatie die een bijdrage beoogt te leveren aan een maatschappelijke discussie is er, aldus het hof, relatief weinig ruimte voor beperkingen op de vrijheid van meningsuiting. Lees de volledige column op Advocatie 👇 https://lnkd.in/eU2GN77x

Soms zou ik het allemaal nog eens willen doen. Nieuwe keuzes, nieuwe mogelijkheden, een nieuwe master. En als dat zou kunnen, alles opnieuw, dan zou ik deze master doen 👇 Hopelijk mag ik een college verzorgen.

About last night… We are truly honoured to receive this award, the Netherlands Impact Case of the Year. We dedicate this impact award to our clients, two gentlemen by the names of Patrick Schreurs and Wierd Bonthuis. Yes, that’s as Dutch as it gets. This case had a huge impact on the law. The first intermediary liability case in which the Dutch Supreme Court applied the YouTube-Cyando criteria, as set by the CJEU. After 12 long years the Supreme Court ruling put and end to a hard fought battle on the right of communication to the public and intermediary liability. The case also had a huge impact on our client, News-Service Europe. On 28 September 2011 the District Court of Amsterdam ruled that NSE violated copyright law by the mere providing of its service. As a result, it was forced to wind down its business. We thank Patrick and Wierd for putting their trust in us, after the first instance ruling. It was a very bumpy ride, full of surprises. At times it felt as though the case would never come to a close, like being captured in a Charles Dickens novel. The award exemplifies that eventually justice prevails, but it comes with a bittersweet lining. With it Patrick and Wierd will not win their business back. Also a big thank you to the incredible IP team at bureau Brandeis including our former colleague Caroline de Vries who was crucial to winning this case. Silvia Van Schaik Sam van Velze Minke Gommer Nienke de Bruijn Alexander van Lunteren Bram van Eijk #ipstars #ipawards #managingip #intermediaryliability #impact #digitalcopyright #iplitigation

Hallo, GeenStijl 🙋♂️ De verslaggever van Het Parool belt. Of ik wil reageren op het nieuws: GeenStijl heeft de volledige opname gepubliceerd van het vertrouwelijke gesprek tussen Khalid Kasem en De Vries sr. en jr. “Ik weet dat GeenStijl eerder onrechtmatig heeft gehandeld,” leidt hij zijn vraag in. Ik leg hem uit dat de casus genuanceerd ligt. “GeenStijl heeft de tape gepubliceerd vanwege de aanhoudende discussie over wat er precies is opgenomen.” Ik leg hem uit dat het EHRM in het arrest Stoll stringente voorwaarden heeft gesteld aan de publicatie van vertrouwelijke stukken. ⭐️ Gaat het om een onderwerp van groot maatschappelijk belang waarover een publiek debat gaande is? ⭐️ Heeft de journalist te goeder trouw gehandeld en is de journalist niet zelf medeplichtig aan schending van het communicatiegeheim? ⭐️ Heeft de journalist accuraat en volledig over de zaak bericht zonder sensatielust? Uit de jurisprudentie van het EHRM vallen daarnaast nog een aantal andere factoren te destilleren die bij de beoordeling een rol spelen: ⭐️ Het tijdstip van publicatie en het tijdsverloop; ⭐️ Behoorde de informatie al min of meer tot het publieke domein? ⭐️ In hoeverre kunnen de geheimhouders een verwijt worden gemaakt dat zij de informatie niet vertrouwelijk hebben behandeld? “Die toets ziet er onder meer op in welke context vertrouwelijke stukken worden gepubliceerd en hoe daaruit wordt geciteerd. Het EHRM zegt eigenlijk dat wanneer je uit vertrouwelijke stukken publiceert, je de lezer ook volledig moet meenemen in het vertrouwelijke karakter daarvan. Je moet een selectie maken die het publiek kan controleren. Dan is het publiceren van de volledige tape beter dan wat het AD heeft gedaan.” Ik leg hem uit dat de afweging die ten grondslag ligt aan een dergelijke publicatie cruciaal is. “Dit is een gesprek tussen twee advocaten - dat onder het verschoningsrecht valt - over een zeer vertrouwelijk onderwerp. De vraag is of de verdenking die wordt geuit aan de hand van de tapes juist is. Volgens GeenStijl gaat het niet alleen om de omkoping van de ambtenaar, maar ook dat Kasem zijn klant heeft afgeperst of opgelicht.” “Dat is waar de Deken van gezegd heeft dat het ongepast is om te doen. Als ik GeenStijl had geadviseerd, vind ik dat ze het best aardig hebben gedaan. Ik had ervoor gezorgd dat ze iets meer onderzoek hadden gedaan. Je kunt niet zomaar zeggen dat publicatie van heimelijk opgenomen gesprekken altijd maar geoorloofd is.” Na een paar uur komt de verslaggever weer op de lijn. Mijn verhaal wordt niet gepubliceerd. “Mijn chef heeft besloten om de quotes uit ons gesprek niet te publiceren in het stuk, tot mijn spijt. Het werd te juridisch en complex geacht.” Ik snap dat wel. Hopelijk snappen ze ook bij de talkshows dat het juridisch en complex is. https://lnkd.in/e_SkNDH8

De kop in het AD: Kasem krijgt waarschuwing. Laten we duidelijk zijn dat is niet het nieuws. De juiste kop staat in de Volkskrant: "Deken: geen aanwijzing voor omkoping of poging daartoe door Khalid Kasem" In plaats van een rectificatie of excuses kiest het AD voor nog een trap na. De Deken schrijft terecht dat opgenomen gesprekken niet altijd voldoende bewijs bieden voor bepaalde beschuldigingen. In dit geval had het AD nog voorzichtiger moeten zijn. Kasem wist niet dat Peter R. de Vries het gesprek opnam. De opname is bovendien gestolen door een anonymus, die zich ‘De Drie Musketiers’ noemt. De aard van de opname is verder ook zeer vertrouwelijk. In het gesprek spreekt De Vries senior Kasem namelijk aan over lopende zaken. Hoe moet het nu verder met het gebruik van de opnames van Peter R. de Vries? Volgens het hof Amsterdam moest het verschoningsrecht wijken voor de vrijheid van meningsuiting van het AD. Doorslaggevend daarvoor is, aldus het hof, dat de voorgenomen publicatie een bijdrage wil leveren aan het publieke debat. Die bijdrage zou eruit bestaan, zo volgt uit het arrest, dat het artikel nieuw licht zou werpen op de verdenking dat Kasem als advocaat informatie uit een strafdossier zou hebben gelekt. Dat blijkt nu feitelijk niet juist te te zijn. De Deken zegt erover dat "de nu bekend geworden informatie lijkt te bevestigen dat Kasem destijds niet naar de organisatie van Ridouan T. heeft gelekt". Volgens het hof was er gelet op het publieke belang weinig ruimte voor beperkingen op de vrijheid van meningsuiting.   Met dat oordeel schafte het hof Amsterdam het verschoningsrecht ten opzichte van de vertrouwelijke opnames feitelijk af. De redenering van het hof volgend zal het belang van de vertrouwelijkheid het namelijk bijna altijd afleggen tegen het met de voorgenomen publicatie gediende belang. Op de overwegingen van het hof kan het nodige worden afgedongen. In perszaken komt het dikwijls neer op een afweging van twee of meer hoogwaardige belangen. Dat gebeurt aan de hand van de omstandigheden van het geval, onder meer of met de publicatie een maatschappelijke belang gemoeid gaat. Het hof Amsterdam geeft die omstandigheid in het arrest echter een doorslaggevende betekenis. Nu dat publieke belang niet meer aanwezig is, zou het het AD sieren als zij het artikel verwijdert of op zijn minst voorziet van een bijschrift. "Uit onderzoek van de Deken blijkt dat de opname onvoldoende basis bood voor onze beschuldigingen."   https://lnkd.in/eYnFDw3i

Daar kan ik niets mee Na een jaar huisarrest verschijnt Tom Egbers voor de rechter om te horen waarvan hij wordt beschuldigd. Hij hoorde dat uit een interne inventarisatie blijkt dat er 28 melders een klacht over hem bij de vertrouwenspersoon hebben ingediend. De NOS kon niet aangeven waar die meldingen op betrekking hebben. De NOS kon niet aangeven wanneer in de 40-jarige loopbaan van Egbers die meldingen waren gedaan. De NOS kon niet aangeven welke functie degenen hadden die de meldingen zouden hebben gedaan. De NOS heeft niets gedaan om deze stelling enigszins te onderbouwen. "Op het moment dat wij aansturen op een terugkeer van Egbers, dan valt niet uit te sluiten dat zich mensen melden bij de vertrouwenspersoon die alsnog een klacht indienen," zei de advocaat van de NOS. De rechter antwoordde: "Daar kan ik niets mee." Met die woorden moet de rechter ook treffend de gevoelens van Egbers hebben vertolkt. Hoe je te verdedigen tegen beschuldigingen die je niet kent? Beschuldigingen die er misschien nog gaan komen? Bij de publieke omroep is men in een collectieve kramp geschoten. De beschreven angstcultuur leidt ertoe dat iedereen bang is geworden. De angst dat de schijnwerpers ineens op jou kunnen komen te staan, leidt tot vingerwijzen. Het was de ander en de ander moet weg, want dat is de enige manier hoe dit is op te lossen. Collectieve angst om daadwerkelijk met een oplossing te komen, die recht doet aan beklaagden en klagers. De rechter gaf gisteren wel aan hoe de NOS met de situatie om zou moeten gaan. Een cultuuromslag is niet gebaat bij cancellen, maar bij een gesprek. "Bij de cultuuromslag hoort dat u Egbers daarin meeneemt," zei de rechter. De nieuwe hoofdredacteur Gert-Jaap Hoekman vond dat "te makkelijk". "De vorige hoofdredactie werd verweten te weinig te doen. Ik hoop dat u niet verwijt dat ik optreed." Bij het gesprek aangaan hoort vooral: luisteren. Hoekman heeft duidelijk niet naar de rechter geluisterd. Het gesprek aangaan is iets anders dan "niet optreden". Het is misschien wel het moeilijkste om te doen. Ik zeg het niet vaak, maar ik hoop dat er geen schikking komt. Hopelijk komt de rechter op 16 april met een snoeihard oordeel over de NOS.

Bij RTL Boulevard blik ik vooruit op het kort geding van Tom Egbers. De presentator legde in maart 2023 zijn werk neer na beschuldigingen van intimidatie en pestgedrag op de werkvloer van de sportredactie. “Tom Egbers heeft nu al een jaar huisarrest, zonder dat hij weet waarvan hij wordt beschuldigd, laat staan dat hij is veroordeeld. Hij kan prima documentaires maken, interviews doen, werk waarvoor hij niet op de redactievloer hoeft te komen.” Op maandag 25 maart treft Egbers de NOS, zijn werkgever, in de rechtszaal. Mijn verwachting is dat de rechter Egbers een tweede kans geeft. https://lnkd.in/e8m754gy

Mijn collega Nienke de Bruijn legt kernachtig uit wat het demonstratierecht inhoudt. Handig, voor de kamerleden die er binnenkort een fundamenteel debat over gaan voeren.

Oef, een knoeperd van een buitenkans. Normaal is er een wachttijd van minimaal 6 maanden, maar we hebben een afzegging.

Glansloos verloren? Burgemeester Jan van Zaanen in het Volkskrant magazine vandaag over de XR-demonstraties op de Utrechtsebaan: “Ze hebben alleen een rechtszaak gevoerd over de inzet van de waterwerpers, en die hebben ze glansloos verloren.” Ik was een van de advocaten van XR, samen met Jaantje Kramer en Nienke de Bruijn. Misschien moet Van Zaanen de uitspraak nog eens lezen. Een indicatie dat de zaak niet “glansloos” is verloren, is dat de rechter de proceskosten compenseerde. Dit omdat de gemeente ter zitting aangaf te voldoen aan een groot deel van de vorderingen van XR. “Voor het eerst binnen het bestek van dit kort geding is duidelijk geworden welke concrete maatstaven worden gehanteerd bij de inzet van de waterwerper.” De rechter noteerde de volgende spelregels. 1) De gemeente mag geen hogere waterdruk dan 16 BAR gebruiken, 2) De gemeente mag de gebundelde straal (de harde straal) alleen inzetten bij demonstraties met geweld, rellen of vernielingen; 3) De gemeente mag het waterkanon niet richten op hoofden; 4) De gemeente mag het waterkanon niet inzetten tegen demonstranten die al zijn aangehouden; 5) De gemeente mag het waterkanon niet inzetten tegen demonstranten die het gebied niet kunnen verlaten; 6) De gemeente mag het waterkanon niet inzetten tegen demonstranten die in bedwang worden gehouden of zich niet kunnen bewegen; 7) Het waterkanon mag alleen gevuld worden met leidingwater; 8) Aan de inzet van het waterkanon moeten een of meerdere waarschuwingen vooraf gaan. 9) Het waterkanon mag niet worden ingezet tegen een kleine groep demonstranten De rechter merkte ook op dat het waterkanon in strijd met deze regels is ingezet. Een disproportionele en onjuiste inzet van het middel, zo overweegt de voorzieningenrechter. “Aan de Stichting kan op basis van die beelden zeker worden toegegeven dat de inzet van de waterwerper niet steeds heeft gestrookt met de door de Gemeente gehanteerde uitgangspunten. (…) Een aantal van deze beelden zijn heftig, zeker gezien het feit dat de demonstraties tot nu toe van de zijde van de demonstranten altijd vreedzaam zijn verlopen. Zoals de Gemeente ook erkent is de inzet van de waterwerper (…) niet goed verlopen, in die zin dat toen een te harde straal is gebruikt die (…) op een aantal demonstraten gericht is geweest, terwijl bedoeld was dat deze op het wegdek zou zijn gericht om over te schakelen op een stortdouche, waarbij een brede verspreide straal met veel water en grote druppels wordt ingezet. De voorzieningenrechter concludeert op basis van de getoonde beelden, de stellingen van de Stichting en de uitlatingen van de Gemeente dat het gebruik van de waterwerper (…) niet proportioneel is geweest.” Aan dit “verlies” kleeft dus flink wat glans. Van Zaanen mag erop rekenen dat we deze spelregels goed in de gaten zullen houden. #demonstratierecht #xr