Een gemeent zegde een huurovereenkomst bedrijfsruimte op wegens dringend eigen gebruik. Partijen twisten over de hoogte van de schadeloosstelling. De Hoge Raad heeft in 1997 in een onteigeningszaak bepaald dat als maatstaf voor de berekening van de schadeloosstelling – en de vraag of een bedrijf wordt verplaatst of wordt beëindigd – moet worden gehanteerd, wat een redelijk handelend persoon zou doen indien hij zijn bedrijf in het onteigende (hier: gehuurde) niet meer kan voortzetten.
De rechter acht het in dit geval niet reëel om bij het vaststellen van de schadeloosstelling uit te gaan van bedrijfsverplaatsing, nu de huurder de onderneming wil beëindigen. Daardoor heeft hij niet alleen recht op vermogensschade (goodwill, inventaris en liquidatiekosten), maar ook op inkomensschade tot aan zijn pensioendatum.