In de tijd van het Taxibus-arrest (2002) werd overwogen dat er geen plaats was voor een vergoeding van verdriet om een naaste. Op grond van de Wet affectieschade kan dit wel, mits je voldoet aan de criteria. Je kunt sinds 1 januari 2019 naast shockschade (volledige letselschade minus verdriet) ook affectieschade vorderen. Cumuleren dus! De vraag is alleen wat rechters hiermee gaan doen. In het strafproces kan het risico bestaan dat een rechter door de bomen het bos niet meer ziet, doordat vorderingen door elkaar heen gaan lopen. Wat is er gewijzigd en wat is precies het verschil tussen een vordering uit hoofde van affectieschade en een vordering shockschade?