| Samenvatting | Op 22 februari 2011, iets meer dan een week voor de provinciale statenverkiezingen, was minister Gerd Leers (Immigratie en asiel) te gast bij Pauw en Witteman. Het werd een opmerkelijk gesprek. Leers legde uit dat hij als minister de brieven over schrijnende gevallen afwees die hij als burgemeester had geschreven. Als minister had hij een betere kennis van het dossier en een andere verantwoordelijkheid, waarin precedentwerking belangrijk was. Vervolgens liet hij in het gesprek de proefballon opstijgen om voortaan in schrijnende dossiers niet langer de minister maar de burgemeester over het verkrijgen van een verblijfsvergunning te laten beslissen. Niet zozeer uit compassie met de vreemdeling, maar met de burgemeester. Het burgemeestershart klopt nog duidelijk bij onze Minister voor Immigratie en asiel, ook al ontgaat me hoe zijn eerdere argumenten met zijn plan vallen te verenigen. Leers gaf zelf aan dat het nog een prille gedachte was die politiek nog moet worden 'uitontwikkeld'. De PVV liet voor de zekerheid direct weten niets in het plan te zien ('slappe knieën'). |
|---|
