| Samenvatting | Casus
Bij brief van 1 december 2009 heeft appellant het college verzocht om vergoeding van planschade die hij stelt te hebben geleden door een besluit van 4 september 2008. Bij dat besluit heeft het college bouwvergunning verleend voor de bouw van twee woningen en acht appartementen. aan de Kerkstraat 111 en 111a te Brunssum onder gelijktijdige ontheffing, als bedoeld in artikel 3.6, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wro, zoals die bepaling ten tijde van belang luidde, van de in het ter plaatse geldende bestemmingsplan gestelde eisen aan het aantal bouwlagen.
Naar aanleiding van de aanvraag heeft het college advies gevraagd aan CSO Adviesbureau (hierna: CSO). CSO heeft op 26 november 2010 een conceptadvies uitgebracht. Appellant heeft bij brief van 22 december 2010 een zienswijze op dat conceptadvies gegeven. In deze zienswijze heeft hij tevens verzocht om vergoeding van planschade die hij stelt te hebben geleden als gevolg van de bepalingen van het bestemmingsplan Centrum van 29 juni 1993 en de bepalingen van de eerste herziening van dat bestemmingsplan van 27 oktober 1998.
Rechtsvraag
Moet het bestemmingsplan Centrum meegenomen worden in de aanvraag om schadevergoeding?
Uitspraak
Vaststaat dat - de eerste herziening van - het bestemmingsplan Centrum vóór 1 september 2005, zijnde de dag van inwerkingtreding van de wet van 8 juni 2005, onherroepelijk is geworden, zodat artikel II van die wet van toepassing is op een aanvraag om vergoeding van planschade als gevolg van een bepaling van dat bestemmingsplan.
De rechtbank heeft overwogen dat uit het aanvraagformulier niet blijkt dat appellant heeft beoogd het bestemmingsplan Centrum als oorzaak van de gestelde planschade aan te duiden. Weliswaar heeft hij in het daarvoor bestemde vakje van het aanvraagformulier ook artikel 6.1, tweede lid, aanhef en onder a, van de Wro aangekruist, maar bij het geven van de in het aanvraagformulier gevraagde korte omschrijving van de maatregel waardoor schade wordt geleden, heeft hij slechts het verlenen van ontheffing voor het realiseren van een vijfde bouwlaag vermeld. Op het aanvraagformulier is niet vermeld dat het bestemmingsplan Centrum als schadeveroorzakende maatregel moet worden aangemerkt. Door deze omschrijving heeft het college het ervoor kunnen houden dat de aanvraag slechts op de ontheffing betrekking heeft. Dat klemt temeer nu appellant bij de in het aanvraagformulier gevraagde locatie van de planologische maatregel slechts de percelen aan de Kerkstraat 111 en 111a heeft ingevuld. Voorts heeft hij ook artikel 6.1, tweede lid, aanhef en onder e, van de Wro als oorzaak van de gestelde schade aangekruist, terwijl in het geheel niet is gesteld dat die bepaling hier van toepassing is, aldus de rechtbank.
In het betoog van appellant is geen grond te vinden voor het oordeel dat de rechtbank dit ten onrechte heeft overwogen.
Omdat appellant in de brieven van 1 december 2009 en 26 april 2010 slechts de ontheffing als oorzaak van planschade heeft vermeld en daarin niet tevens heeft verzocht om vergoeding van planschade als gevolg van het bestemmingsplan Centrum, kan voorts niet staande worden gehouden dat het college, gelet op artikel 6.1.2.2, eerste lid, aanhef en onder a, van het Bro, gelezen in verbinding met artikel 4:2 van de Awb, slechts vanwege het aankruisen van artikel 6.1, tweede lid, onder a, van de Wro op het aanvraagformulier, op grond van artikel 3:2 van de Awb gehouden was bij appellant navraag te doen naar de omvang van de aanvraag. Derhalve bestaat geen grond voor het oordeel dat het college onzorgvuldig heeft gehandeld door appellant niet (vóór 1 september 2010) om opheldering te vragen over het aankruisen van die bepaling.
artikel 49 WRO
artikel 6.1 Wro
artikel 6.1.2.2 Bro
|
|---|
