| Samenvatting | De onderhavige bijdrage is de eerste in een reeks kronieken op het gebied van het cao-recht. Ik richt mij daarbij vooral op jurisprudentie. Opmerkelijke uitspraken, zoals de opmerking van de minister-president dat caoʼs ʻminder gestold wantrouwenʼ zouden moeten zijn,[1] of de uitspraak van R. Castelein, voorzitter van De Unie, dat er door zijn vakbond niet meer zal worden gestaakt in het kader van cao-onderhandelingen,[2] zijn voor het positieve cao-recht niet van grote betekenis. Leden van De Unie kunnen in de toekomst nog steeds staken in het kader van vastgelopen cao-onderhandelingen, als zij dat zouden willen. Dat is een fundamenteel recht, waarover later meer in deze bijdrage. |
|---|
