| Samenvatting (Bron) | Dierenaantallen en aantallen huisvestingsplaatsen in dit geval geen emissiegegeven
Naar aanleiding van een verzoek om informatie op grond van de Wob heeft de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit 55 rapporten over pelsdierhouderijen gedeeltelijk openbaar gemaakt. De rechtbank diende onder meer te beoordelen of de dierenaantallen en aantallen huisvestingsplaatsen in de rapporten milieu-informatie betreft die betrekking heeft op emissies in het milieu. De rechtbank is van oordeel dat deze gegevens zijn aan te merken als milieu-informatie in de zin van artikel 19.1a, eerste lid, van de Wet milieubeheer. Het betreffen geen factoren die elementen van het milieu aantasten, maar het betreffen wel gegevens over een activiteit die een uitwerking kan hebben op de in dat artikel genoemde factoren. Zie ook de uitspraak van de Afdeling van 4 november 2009 (ECLI:NL:RVS:2009:BK1977). De rechtbank is echter met verweerder van oordeel dat de dierenaantallen en aantallen huisvestingsplaatsen in dit geval niet als emissiegegevens zijn aan te merken. Er bestaat geen verband tussen de gevraagde gegevens en de besluitvorming van een bestuursorgaan waarbij daadwerkelijke en voorzienbare emissies ter beoordeling voorlagen. Het gaat in dit geval niet om informatie om te kunnen beoordelen of een aan besluitvorming ten grondslag liggende beoordeling juist was. De rapportages zijn opgemaakt door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit die controles uitvoert, dat wil zeggen in een toezichthoudende functie. De genoteerde aantallen houden geen verband met besluitvorming waaraan een beoordeling over emissies in het milieu ten grondslag lag. Dat dit wel een voorwaarde is om als emissiegegevens te kunnen worden aangemerkt, volgt uit het arrest van het Hof van Justitie in de zaak Commissie/ACC (ECLI:EU:C:2016:889). Het Hof van Justitie heeft daarin als volgt geoordeeld: Teneinde zich ervan te kunnen vergewissen dat de beslissingen van de op milieugebied bevoegde autoriteiten gerechtvaardigd zijn en om doeltreffend deel te nemen aan het besluitvormingsproces inzake milieuaangelegenheden, dient het publiek echter toegang te hebben tot de informatie die het in staat stelt na te gaan of de emissies correct zijn beoordeeld, en dient het in staat te worden gesteld redelijkerwijs te begrijpen hoe bedoelde emissies het milieu negatief kunnen beïnvloeden. Het betoog van eiseressen dat de dierenaantallen en aantallen huisvestingsplaatsen in de rapporten aangemerkt moeten worden als emissiegegevens slaagt daarom niet. |
|---|
