| Samenvatting (Bron) | Economische zaak. Culpoze milieuverontreiniging begaan door rechtspersoon door als gecertificeerd asbestverwijderingsbedrijf in opdracht van gemeente in bodem van voormalige stortplaats in Nuenen op ondeskundige wijze stortlichaam te ontgraven en te ruimen, waardoor onnodig asbestvezels in lucht zijn gebracht, art. 173b.1 Sr. Is sprake van te duchten gevaar voor openbare gezondheid a.b.i. art. 173b.1 Sr? Opvatting dat gelet op wettelijke systematiek m.b.t. grenswaarden alleen sprake is van te duchten gevaar voor openbare gezondheid a.b.i. in art. 173b.1 Sr indien kan worden vastgesteld dat concentratie van asbestvezels in de lucht ten minste 10.000 asbestvezels per kubieke meter is geweest, vindt, mede gelet op tekst van art. 173b.1 Sr en wetsgeschiedenis van art. 173b Sr, geen steun in het recht. Dat genoemde waarde (uit andere regelgeving afkomstige) wettelijke norm betreft, doet daaraan niet af. Zoals ook uit wetsgeschiedenis naar voren komt, kan voornoemd gevaar immers ook te duchten zijn geweest in gevallen waarin niet of nog niet kon worden vastgesteld dat gevaar zich ook daadwerkelijk heeft verwezenlijkt maar waarin wel reële kans bestond op die verwezenlijking. s Hofs oordeel dat hiervan sprake was, getuigt niet van onjuiste rechtsopvatting en is - gelet op wat hof blijkens bewijsvoering heeft vastgesteld over i.h.b. wijze waarop werkzaamheden zijn uitgevoerd, duur daarvan, gevaar van cumulatie van asbestvezels in longen door inademing daarvan en gemeten asbestgehaltes - toereikend gemotiveerd. HR merkt op dat evenmin steun in het recht vindt opvatting dat enkele omstandigheid dat bovengenoemde grenswaarde niet zou zijn overschreden, met zich zou brengen dat geen sprake kan zijn van wederrechtelijk handelen zoals bewezenverklaard. Volgt verwerping. |
|---|
