| Samenvatting | Opgaan, blinken en verzinken: zo kan men de geschiedenis van het zelfstandig bestuursorgaan (zbo) kenschetsen. Ooit het pareltje van de rijksdienst, oplossing voor vrijwel ieder organisatieprobleem, werd het via operaties als ‘herstel van het primaat van de politiek’ en ‘herkenbare overheid’ tot het lelijke eendje van het bestuurlijk organisatierecht. Nagel aan de doodskist van de zbo’s zijn het rapport 'Onderzoek naar de herpositionering van zbo’s' en het kabinetsstandpunt daarbij. Deze beleidsstukken dienen mede ter uitvoering van het regeerakkoord van het huidige kabinet, waarin de positie van de bestaande zbo’s ten principale ter discussie wordt gesteld. Als de plannen van het kabinet worden uitgevoerd, zal dat grote gevolgen hebben voor het openbaar bestuur maar ook voor de rechtspraktijk. Sommige van die gevolgen zijn ronduit ongewenst, andere kosten alleen veel geld en moeite. In algemene zin is het nieuwe beleid een uitdrukking van het onbelemmerde maakbaarheidsdenken dat de overheid momenteel in zijn greep heeft.
Dit artikel heeft tweeërlei oogmerk: het ontsluiten, voor wetenschap en praktijk, van het nieuwe beleid inzake zbo’s, en het plaatsen van dat beleid tegen de achtergrond van een normatief kader. |
|---|
