| Samenvatting | “It is the duty of the Judicial Department to say what the law is”, zo overwoog Chief Justice Marshall in de bekende uitspraak Marbury v. Madison. Maar, zoals latere uitspraken van het Amerikaanse Supreme Court laten zien, niet onbeperkt: de rechter kan dat alleen als aan hem een actuele “case or controversy” zoals vastgelegd in Art. III, Section 2, Clause 1 van de Amerikaanse Grondwet, is voorgelegd. Advisory opinions mag de Amerikaanse (federale) rechter niet geven. Zoals de Supreme Court in een uitspraak uit 2006 DaimlerChrysler Corp/Cuno het zegt: er moet sprake zijn van “concrete, particularized and actual harm”. Dat klinkt ons natuurlijk niet onbekend in de oren: ontbreekt een actueel en persoonlijk belang, dan is er geen sprake van procesbelang en doet de rechter geen inhoudelijke uitspraak. Maar de werkelijkheid is soms enigszins anders. |
|---|
