| Samenvatting (Bron) | No Surrender Motorcycle Club (No Surrender) is in strijd met de openbare orde en wordt verboden en ontbonden.
No Surrender is een informele vereniging doordat zij als eenheid naar buiten treedt, een bestuur (national board) heeft en andere organen, leden, vergaderingen, een administratie, contributie en interne regels. Er is een strikte hiërarchie. Door die eenheid naar buiten toe en die hiërarchie vormen de chapters en de brotherhoods geen zelfstandige clubs maar vallen deze onder No Surrender. Een verbod treft dus ook de chapters en de brotherhoods, aldus de rechtbank.
No Surrender is een gevaar voor de openbare orde, zo oordeelt de rechtbank verder. Een groot aantal leden van No Surrender is structureel betrokken (geweest) bij talrijke ernstige strafbare feiten. Het gaat in veel gevallen om misdrijven waarvan derden het slachtoffer zijn. Er is sprake van intimidatie, openlijke geweldpleging en afpersing. Van een vecht- of schietpartij in een woonwijk of uitgaanscentrum zijn veel omstanders getuige en lopen even zovelen het risico om onbedoeld slachtoffer te worden. Er is sprake van ongeoorloofd wapenbezit en van handel in wapens en verdovende middelen. Er heerst een cultuur van wetteloosheid en overheidsgezag wordt buiten de deur wordt gehouden. Strafrechtelijk optreden wordt bemoeilijkt omdat zowel leden van No Surrender, slachtoffers, als getuigen van misdrijven zich uit angst niet vrij voelen om tegenover de politie verklaringen af te leggen. Ook zijn er fondsen voor leden die in de gevangenis zitten of vervolgd worden.
Gebleken is dat het clubbestuur van No Surrender een belangrijke aansturende rol heeft bij het plegen en faciliteren van strafbare feiten. Het bestuur pleegt daarbij zelf met grote regelmaat gedurende de hele bestaansduur van de club strafbare feiten met gebruik van de clubcultuur en -structuur. Leden worden door (bestuurs-)leden aangezet tot het plegen van strafbare feiten. Naast het aanzetten tot en het plegen van strafbare feiten, wordt door het clubbestuur van No Surrender onder meer door het in stand houden van de jailhouse procedure en de zwijgplicht bewust en actief een klimaat gecreëerd en onderhouden waarin het plegen van strafbare feiten geoorloofd en gewenst is. Hierbij is van belang dat de gedragingen door hun frequentie en de intimidatie die van het optreden door leden van een duidelijk herkenbare groep in hesjes van No Surrender uitgaat, uitstraling naar een wijdere kring van niet-betrokken burgers heeft. De rechtbank oordeelt dat deze feiten toegerekend kunnen worden aan de overkoepelende vereniging No Surrender.
Het geweld heeft een dermate ernstig en structureel karakter dat de samenleving erdoor in gevaar komt. Daarom moet de vereniging verboden worden ter bescherming van de rechten en vrijheden van anderen. Het gevolg hiervan is dat No Surrender ophoudt te bestaan en dat aan alles wat met het uiterlijk vertoon van No Surrender verband houdt, zoals de naam, logo’s en spreuken een einde komt. Het vermogen van de vereniging wordt geliquideerd.
De beschikking wordt niet uitvoerbaar bij voorraad verklaard. Volgens de wetsgeschiedenis van artikel 2:20 BW is het uitdrukkelijk niet de bedoeling van de wetgever geweest dat de rechter een beschikking waarin een verbodenverklaring en ontbinding worden uitgesproken, uitvoerbaar bij voorraad zal verklaren (Kamerstukken II 17476, nr 5-7, p. 8). De rechtbank verwijst in dit verband ook naar art. 223 lid 1 aanhef Rv: tenzij uit de wet of uit de aard van de zaak anders voortvloeit, kan de rechter de beslissing uitvoerbaar bij voorraad verklaren. Ontbinding van een rechtspersoon is een onherroepelijke ingreep waarbij in dit kader terughoudendheid dient te worden betracht. |
|---|
