| Samenvatting | Wanneer private partijen afspraken met elkaar maken, kunnen zij die – onder bepaalde voorwaarden – algemeen verbindend laten verklaren. Zij doen daartoe dan een verzoek aan de betrokken bewindspersoon, die toetst of aan de voorwaarden voor algemeenverbindendverklaring is voldaan. Als dat het geval is en de bewindspersoon tot algemeenverbindendverklaring van de afspraken besluit over te gaan, heeft dat tot gevolg dat eenieder die onder de werkingssfeer van die afspraken valt, erdoor wordt gebonden. Dat geldt dus óók voor degenen die bij het maken van de afspraak niet betrokken waren. Ná de algemeenverbindendverklaring van de afspraken houdt de bemoeienis van de overheid in principe op: uitvoering en handhaving van de afspraken is aan de deelnemers zelf. Dat de afspraken door een minister algemeen verbindend worden verklaard, betekent niet dat de afspraken daarmee een publiekrechtelijk karakter krijgen. |
|---|
