| Samenvatting | K. van Duyvendijk: “Wie zwijgt stemt toe. Problemen rond de fictieve vergunningverlening”. NTB 1988, nr. 2, p. 37-44.
De Rechtsfiguur van de fictieve weigering van een besluit waarom is verzocht kennen we sinds art 60 Ambtenarenwet 1929, als ik me niet vergis. [...] De formule kwam steeds hierop neer, dat een gevraagd besluit werd geacht te zijn geweigerd als niet binnen de gestelde termijn een reëel besluit was genomen. De weigering was een wettelijke fictie, en kon dus niet met reden “fictieve weigering” worden genoemd. |
|---|
