| Samenvatting | Het ruimtelijk bestuursrecht kent sinds lange tijd een toverformule in de vorm van de zogenaamde toverformulevrijstelling. De verplichting om in het bestemmingsplan de toverformulevrijstelling op te nemen, stamt uit een ver verleden. De Kroon eiste dat bij het algemeen gebruiksverbod dat in elk bestemmingsplan moest worden opgenomen, ook een mogelijkheid om daarvan (op aanvraag) vrijstelling te verlenen hoorde, indien strikte toepassing van het algemeen gebruiksverbod zou leiden tot een beperking van het meest doelmatige gebruik, die niet door dringende redenen wordt gerechtvaardigd (de toverformulevrijstelling).
De Kroon – ook al zo’n sprookjesachtige figuur – die destijds nog moest oordelen over de rechtmatigheid en doelmatigheid van bestemmingsplannen, eiste dat het algemeen gebruiksverbod dat in elk bestemmingsplan moest worden opgenomen, vergezeld diende te gaan van een verplichting om daarvan (op aanvraag) vrijstelling te verlenen, indien strikte toepassing van het algemeen gebruiksverbod zou leiden tot een beperking van het meest doelmatige gebruik, die niet door dringende redenen wordt gerechtvaardigd (de toverformulevrijstelling).
De toverformulevrijstelling is ten gevolge van de inwerkingtreding van de Wabo getransformeerd tot een omgevingsvergunning waarmee met behulp van artikel 2.12 lid 1 sub a onder 1 Wabo binnenplans van het bestemmingsplan wordt afgeweken. |
|---|
