| Samenvatting (Bron) | De burgemeester van Eindhoven heeft aan de organisator van een islamitische conferentie verboden om zeven buitenlandse gastsprekers de conferentie te laten bijwonen. De organisator heeft de voorzieningenrechter verzocht om dat besluit te schorsen totdat onherroepelijk op het bezwaar en beroep is beslist. De principiële vragen die zien op de inbreuk op de vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst kunnen, gelet op de aard van een voorlopige-voorzieningprocedure, hier niet worden beantwoord. De voorzieningenrechter heeft de belangen van partijen aan de hand van de gronden die verzoekers hebben aangevoerd, gewogen en is tot de slotsom gekomen dat het belang van de burgemeester in dit geval prevaleert. De voorzieningenrechter heeft er daarbij oog voor dat de betekenis van de conferentie, met het wegvallen van zo veel van de geplande sprekers, aan kracht verliest en dat dat verzoekers zwaar valt. Maar aan de andere kant, wanneer het bestreden besluit op een later moment in de bodemprocedure onrechtmatig blijkt te zijn, kunnen de gastsprekers opnieuw worden uitgenodigd om te spreken tijdens een andere gelegenheid; verzoekers hebben immers gesteld dat de conferentie jaarlijks wordt gehouden en ditmaal al voor de 32e keer plaatsvindt. Dit terwijl wanneer het door verweerder gevreesde gevaar voor verstoring van de openbare orde zich wel zou voordoen, die verstoring onomkeerbaar en ook onherstelbaar is. Bovendien heeft verweerder onweersproken gesteld dat tegen de overige zeven op de oorspronkelijke aankondiging vermelde gastsprekers geen bezwaren bestaan en, zo begrijpt de voorzieningenrechter uit het verzoekschrift, resteren in elk geval nog drie gastsprekers die de conferentie zullen bijwonen. Het verzoek is daarom afgewezen. |
|---|
