| Samenvatting | In veel Nederlandse gemeenten rijzen met regelmaat problemen over de vraag wie tot wat bevoegd is bij het aankopen van grond. Bij de colleges berust de primaire bevoegdheid om hierover te onderhandelen en een besluit te nemen, terwijl de uitvoering voor een deel ligt bij de burgemeester als vertegenwoordiger in en buiten rechte. Bij ingrijpende besluiten van deze aard moet de gemeenteraad de gelegenheid worden gegeven om daarover opmerkingen te maken, maar ook dit bevat geen wezenlijke aantasting van de uiteindelijke bevoegdheid van het college om besluiten te nemen tot het aangaan van privaatrechtelijke overeenkomsten. In veel gevallen wordt echter over het hoofd gezien dat het budgetrecht van de gemeenteraad bij de uitoefening van deze specifieke bevoegdheid van het college in de kern kan worden aangetast. Waar een budgettaire dekking ontbreekt, ontstaat bij de uitoefening van de collegebevoegdheid een ernstig formeel gebrek en rijst de vraag welke gevolgen dit moet hebben voor het college, voor het genomen besluit en voor de positie van derden. In deze beschouwing wordt bezien op welke wijze hiermee moet of kan worden omgegaan en of een en ander moet leiden tot aanpassing van de thans geldende wettelijke regime. |
|---|
