| Samenvatting (Bron) | De Svb heeft vastgesteld dat appellanten niet verzekerd zijn ingevolge de AOW vanaf hun vijftiende verjaardag tot en met 2 april 1992.
Raad: In zijn arrest van 21 januari 2011, LJN: BP1466, heeft de HR in herinnering geroepen dat om te bepalen waar iemand woont, acht moet worden geslagen op alle in aanmerking komende omstandigheden van het geval.
De Raad heeft in zijn uitspraak van 4 mei 2012, LJN: BW5741, geoordeeld dat voor het aannemen van ingezetenschap onvoldoende is dat de betrokkene heeft gemeld de intentie te hebben zich definitief in Nederland te vestigen en dat de kinderen de Nederlandse nationaliteit hebben. Dit is in het geval van appellanten niet anders.
Voor zover appellanten hebben bedoeld te stellen dat zij ten onrechte anders worden behandeld dan Nederlanders, moet worden vastgesteld dat appellanten de status van erkende vluchtelingen is verleend. Daaruit volgt dat zij op grond van art. 24, lid 1 van het Vluchtelingenverdrag van 28 juli 1951 (Trb. 1951, 131) - voor zover hier van belang - wat betreft (onder meer) de sociale zekerheid aanspraak hebben op dezelfde behandeling als die waarop Nederlandse onderdanen aanspraak hebben. Naar het oordeel van de Raad is geen sprake van een ongelijke behandeling van appellanten ten opzichte van Nederlandse onderdanen. Deze worden immers niet reeds op grond van hun Nederlanderschap als ingezetenen aangemerkt. Verwezen wordt naar het arrest van 17 januari 1996, LJN: AA1836, BNB 1996/161, waarin de Hoge Raad in een soortgelijke situatie een beroep op art. 24 van het Vluchtelingenverdrag heeft verworpen. |
|---|
