| Samenvatting | De Hoge Raad oordeelt dat het gerechtshof het beroep van de debiteur op de hardheidsclausule bij toelating tot de WSNP op ontoereikende gronden heeft afgewezen. De feiten en omstandigheden die de debiteur heeft gesteld en aannemelijk heeft gemaakt kunnen op zich juist wel toepassing van de hardheidsclausule rechtvaardigen. Het gerechtshof heeft aldus een onduidelijke maatstaf aangelegd, want wat er dan nog aanvullend aangevoerd had moeten worden, is in de ogen van de Hoge Raad ten onrechte in het midden gebleven. |
|---|
