Een vaste lijn in de jurisprudentie is dat de schriftelijke weigering om te gedogen door een bestuursorgaan, behoudens uitzonderingen, niet als besluit wordt aangemerkt. De bestuursrechter neemt bovendien niet snel aan dat sprake is van een bijzondere omstandigheid. De verzoeker die met een weigering wordt geconfronteerd, is aangewezen op de rechtsbeschermingsmogelijkheden tegen een eventueel te nemen handhavingsbesluit.