Een asielzoeker kan worden overgedragen aan de lidstaat die eigenlijk verantwoordelijk is voor de behandeling van zijn aanvraag of die hem eerder subsidiaire bescherming heeft toegekend. Maar als de levensomstandigheden in die lidstaat hem blootstellen aan een situatie van extreme materiële armoede, is dat in strijd met het verbod op onmenselijke of vernederende behandeling. Onvolkomenheden in het sociale stelsel van de betrokken lidstaat rechtvaardigen op zich niet de conclusie dat er een risico van een dergelijke behandeling bestaat.