In het arrest Dibbets/Pinckers (1994) werd door de Hoge Raad voor het eerst bevestigd dat een werknemer het recht heeft om te switchen van een reeds ingeroepen vernietiging van het ontslag naar een schadevergoeding. In deze bijdrage wordt de grondslag voor de switch na inwerkingtreding van de Wwz en de uitwerking daarvan in de praktijk in beeld gebracht. Ook wordt ingegaan op de (omgekeerde) 'switch-mogelijkheden' die een werknemer heeft van een verzoek tot vernietiging van de opzegging, naar een billijke vergoeding, de vergoeding voor onregelmatige opzegging en de transitievergoeding. De vervaltermijnen en het hoger beroep komen aan bod en de positie van de statutair bestuurder wordt besproken.