Netwerksubsidies worden in toenemende mate in de praktijk op diverse beleidsterreinen ingezet. Deze subsidievorm - waarbij meerdere partijen zijn betrokken bij de financiering/uitvoering van een gesubsidieerd project - kent allerlei voordelen, zoals het delen van kennis en kunde. Maar hoe verhoudt deze ontwikkeling in de praktijk zich tot het huidige subsidierecht met een tweepartijenrelatie als vertrekpunt in subsidietitel 4.2 Awb? In dit onderzoek wordt een antwoord gezocht op de vraag in hoeverre het huidige subsidierecht de netwerksubsidie voldoende kan faciliteren. Aan de hand van praktijkvoorbeelden worden kansen en knelpunten onderzocht.