Evaluatie Wet werk en zekerheid: meer rechtszekerheid en rechtsgelijkheid, maar veel beoogde effecten blijven uit

Evaluatie Wet werk en zekerheid: meer rechtszekerheid en rechtsgelijkheid, maar veel beoogde effecten blijven uit

De invoering van de Wwz heeft gezorgd voor meer doorstroom van flexibele contracten naar arbeidscontracten met meer zekerheden voor flexibele werknemers. Ook heeft de wet de rechtszekerheid en rechtsgelijkheid van zowel werknemers als werkgevers bevorderd. Tegelijkertijd heeft de Wwz nauwelijks geleid tot een sneller en goedkoper ontslagstelsel dat werknemers activeert en werkgevers stimuleert om werknemers sneller in (vaste) dienst te nemen. Ook de WW-maatregelen hebben nauwelijks gezorgd voor activering van werklozen.
Werkgevers zijn van mening dat de Wwz het ontslagrecht complexer en niet noodzakelijkerwijs eerlijker heeft gemaakt dan de situatie vóór 2015. Voor hen is het resultaat van een ontslagprocedure via de kantonrechter minder zeker geworden, waardoor zij vaker (tegelijkertijd) proberen om met de werknemer tot een beëindigingsovereenkomst te komen. Door de introductie van de gemaximeerde transitievergoeding is die route voor hen aantrekkelijker geworden. Dat heeft gezorgd voor een sterke verschuiving van ontslag via UWV of de kantonrechter naar ontslag met wederzijds goedvinden.
Gemiddeld genomen is de ontslagprocedure niet sneller of goedkoper geworden. De gemiddelde ontslagvergoeding is dankzij de transitievergoeding nauwelijks toegenomen en dit gaat vaak gepaard met een langere periode van improductiviteit wegens de (onderling overeengekomen) duur van de arbeidsovereenkomst na de laatste feitelijke werkdag. Er zijn geen aanwijzingen dat de Wwz heeft geleid tot een activerender ontslagstelsel.