De lijn in rechtspraak en literatuur was lange tijd dat ontslag (al dan niet op staande voet) wegens een strafbaar feit in de privésfeer pas aan de orde kon zijn als was voldaan aan twee cumulatieve voorwaarden. Er moest:
(i) een verband bestaan tussen het strafbare feit en het werk van de werknemer, en
(ii) met het strafbare feit een door de werknemer tegenover zijn werkgever na te leven norm zijn geschonden.
In recente rechtspraak zijn er evenwel voorbeelden van zaken waarin niet of nauwelijks een relatie bestaat tussen het strafbare feit en het werk, maar de rechter desondanks de arbeidsovereenkomst ontbindt. Ook in de rechtspraak met betrekking tot ambtenaren lijkt een relatie tussen het strafbare feit en het werk niet langer noodzakelijk te zijn om een arbeidsovereenkomst te beëindigen.