Een Turkse man wordt door een Nederlandse werkgever als kennismigrant naar Nederland gehaald, met belofte van werk als chef-kok. In werkelijkheid moet hij zwaar werk doen in kassen en als chauffeur, voor slechts €150 leefgeld per week. De IND trekt zijn verblijfsvergunning in wegens niet-betaald salaris. De werkgever ontslaat hem op staande voet en ontkent het contract. De rechter stelt vast dat de werkgever liegt: er was wel degelijk een arbeidsovereenkomst, het ontslag is ongeldig en loon is verschuldigd.