Van een redelijk bekwaam belastingadviseur mag worden verwacht dat hij ook spontaan—op basis van de hem bekende fiscale situatie van zijn cliënt—adviseert over keuzemogelijkheden met betrekking tot belastingaangiften. Deze spontane informatieplicht gaat echter niet zo ver dat de adviseur daarbij alle eventualiteiten in aanmerking hoeft te nemen. Hij mag zich beperken tot het geven van een advies waarin de in het specifieke geval in aanmerking komende fiscale mogelijkheden zijn omschreven en hoeft niet te wijzen op fiscale faciliteiten die slechts in theorie van toepassing zouden kunnen zijn.