Een jaarlijkse huurverhoging van 4% bovenop de reguliere indexering is in strijd met het Europese consumentenrecht en daarom vernietigbaar. De rechter stelt vast dat het voor de huurder onduidelijk was wanneer en op welke gronden de verhuurder de verhoging zou toepassen. Daarbij is een opslag van 4% niet noodzakelijk om kostenstijgingen te dekken, blijven de jaarlijkse verhogingen niet binnen aanvaardbare grenzen en wordt het evenwicht tussen huurder en verhuurder op onevenredige wijze verstoord. De mogelijkheid om het contract op te zeggen doet daar niets aan af: het beding blijft oneerlijk.