De Hoge Raad bevestigt opnieuw zijn jurisprudentie met betrekking tot wijziging van alimentatie met terugwerkende kracht en een daarmee samenhangende terugbetalingsverplichting van de alimentatiegerechtigde. Slagende motiveringsklacht ten aanzien van door de appelrechter aangenomen verdiencapaciteit alimentatiegerechtigde.
Indien een wijzigingsprocedure alimentatie leidt tot een verlaging van de alimentatieverplichting met terugwerkende kracht, dan leidt dit in beginsel tot een op de alimentatiegerechtigde rustende terugbetalingsverplichting. In de praktijk zal de te veel betaalde alimentatie echter doorgaans reeds zijn opgesoupeerd. Om die reden dient de feitenrechter volgens vaste rechtspraak van de Hoge Raad behoedzaam om te gaan met wijziging van de alimentatieverplichting met terugwerkende kracht. Op grond van deze vaste jurisprudentie dient de feitenrechter tevens na te gaan of terugbetaling van het teveel betaalde in redelijkheid van de alimentatiegerechtigde kan worden verlangd. Is dat laatste volgens de feitenrechter het geval, dan dient deze daarover in de motivering van zijn uitspraak verantwoording af te leggen.