Ten aanzien van de onbeperkte en onvoorwaardelijke finale décharge (aan het einde van een bestuursperiode) heeft de Hoge Raad geoordeeld: een bestuurder mag en kan zich op deze décharge beroepen, ook ter zake van handelingen die—opzettelijk of onzorgvuldig—nadeel hebben toegebracht aan de vennootschap. Voorwaarde is wel dat de aandeelhouders volledig met deze handelingen bekend waren.
In casu is daaraan niet voldaan. De aandeelhouders hebben namelijk pas na de ondertekening van het exit-document waarin de finale décharge is opgenomen, de administratie ontvangen. De aandeelhouders waren ten tijde van de ondertekening van het besluit tot verlening van finale décharge dus niet op de hoogte van het ernstig verwijtbaar handelen van de bestuurders. Het beroep op de finale décharge faalt dan ook.