Zoals er soms dinergasten zijn die maar niet willen vertrekken, zijn er ook aandeelhouders die na een geslaagd openbaar bod hun aandeelhouderschap niet willen opgeven. Een back-end restructering kan hen dwingen de vennootschap via de achterdeur te verlaten. Een dergelijke herstructurering heeft zich ontwikkeld tot market practice, maar biedt aandeelhouders minder bescherming dan wettelijke regelingen die zien op het uitstoten van aandeelhouders — zoals de uitkoopregeling, de geschillenregeling en de 'ruziesplitsing'. Wat zegt dit over de rechtmatigheid van de back-end restructering? Worden minderheidsaandeelhouders misschien te hardhandig buiten de deur gezet?