Partijen waren een contractuele opzegtermijn van één maand met elkaar overeengekomen. Het hof heeft die termijn op grond van gewijzigde omstandigheden – in casu een intensiever geworden samenwerking tussen partijen – 'vervangen' door een termijn van drie respectievelijk twee maanden. De Hoge Raad oordeelt dat het Hof uit is gegaan van een onjuiste rechtsopvatting, omdat de aanvullende werking van de redelijkheid en billijkheid in het geval van gewijzigde omstandigheden niet een contractuele bepaling kan uitschakelen. Weliswaar kan de aanvullende werking van de redelijkheid en billijkheid meebrengen dat de opzeggende partij een vergoeding dient te betalen, maar op een dergelijke toepassing van de aanvullende werking berust het oordeel van het hof niet.