Een bestuursrechter zal, alvorens zelf in de zaak te voorzien, zorgvuldig afwegen of dat in de specifieke omstandigheden van de zaak wel kan: het is immers eigenlijk aan de uitvoerende macht om een besluit te nemen. De vraag is dan dus of de rechter in strijd handelt met het principe van machtenscheiding (te weten uitvoerende vs. rechterlijke macht). Bijzondere betekenis zal bij die afweging toekomen aan de mate waarin het bestuursorgaan beslissingsruimte toekomt bij het nemen van het besluit. Veel beleidsmatige ruimte zou namelijk betekenen dat de rechter sneller in onacceptabele mate in bestuurlijk vaarwater terechtkomt. Anderzijds: kale vernietiging kan onwenselijk zijn in het licht van het efficiënt en definitief beslechten van een geschil. In deze uitspraak bewandelt de CRvB een pragmatische middenweg.