Voor een succesvol beroep op verontschuldigbare onmacht is vereist dat de verdachte aannemelijk maakt dat hij/zij buiten zijn/haar eigen schuld in een toestand is geraakt waarin hij/zij lichamelijk of geestelijk niet in staat was naar behoren te functioneren. Denk hierbij aan een epileptische aanval, een slaapstoornis, een tia of hypo, een black-out of een hartinfarct. Leidraad voor het leerstuk van de verontschuldigbare onmacht is het Black-out arrest van de Hoge Raad uit 2004.