Uit deze tuchtuitspraak volgt dat in zaken waarbij een ondercuratelestelling speelt, oplettendheid is geboden. Als degene die onder curatele staat zelf een klacht indient, is een eerste vraag die moet worden beantwoord of deze in staat is om de eigen belangen ter zake van die tuchtklacht behoorlijk waar te nemen. Als daaraan door de aangeklaagde partij wordt getwijfeld, ligt het op haar weg om feiten en omstandigheden te stellen waaruit de wilsonbekwaamheid genoegzaam blijkt. Wanneer de tuchtrechter ook tot die overtuiging komt, zal de curandus in de klacht niet-ontvankelijk worden verklaard en wordt aan een inhoudelijke beoordeling daarvan niet toegekomen. In dit geval werd de klaagster na een ogenschijnlijk summiere toets wilsbekwaam geacht om een klacht in te dienen.